گلبرگ آرام

من گلبرگ آرامم 

گلبرگی که با عبور هر قطره ای از آسمان سر خم میکند ...

هر بار سر خم میکند اما لبخند میزند ... 

لبخند میزند و لبخندش را میبیند ...

با این لبخند ها ست که محو نور میشود ... 

با این لبخند هاست که از روزنه ی نور عبور میکند ...

من دلم میخواهد گلبرگ آرام باشم ...